FİYAT:
ÜCRETSİZ
YAZAR:
RAFET ÇAĞLAR
OKUMA:
Sessiz Düşünceler Ormanı
Mergen'in Günlükleri
Sevgili Ebeveyn,
Bu masal çocuklara, düşünmenin de zaman isteyen bir süreç olduğunu gösterir. Sessizlikten korkmak yerine onu anlamaya çalışmanın, bazen cevaplardan daha önemli olduğunu hatırlatır. Çocuğunuzla birlikte “sakin kalmak”, “yalnız başına düşünmek” ve “acele etmemenin değeri” gibi kavramları konuşmanız için güzel bir fırsattır.
Giriş
Mergen’in kafası o gün çok kalabalıktı.
Bir yanda “neden bazı insanlar susar?”, diğer yanda “herkes hemen cevap veriyor, ben neden düşünmeden konuşmak istemiyorum?” sorusu dolanıp duruyordu.
Bazen insan sessiz kalmak ister… ama bu bir eksiklik değil, bir ihtiyaçtır.
Mergen’in Hayalinden İlham
O gece pencereyi açtı, yıldızlara baktı.
Ama bu kez dileği bir soru değildi.
Sadece fısıldadı:
“Biraz sessizliğe ihtiyacım var…”
Ve yıldızlardan biri usulca ona cevap verdi:
— Sessizlik bazen en iyi düşüncedir, Mergen. Hazırsan Sessiz Orman’a gidiyoruz…
Masal Başlıyor…
O gün okulda öğretmenleri bir soru sordu:
“Eğer siz bir ağaç olsaydınız, hangi ağaç olmak isterdiniz ve neden?”
Sınıfta herkes parmak kaldırdı.
— Elma ağacı!
— Palmiye!
— Söğüt ağacı çünkü hüzünlü!
Mergen sadece bekledi.
İçinden geçen çok şey vardı ama ne söyleyeceğini bilmiyordu.
Sanki kelimeler yerlerine oturmuyordu.
Öğretmen göz ucuyla baktı.
— Mergen, sen bir şey söylemek ister misin?
Mergen başını salladı.
— Sanırım biraz düşünmeliyim...
Bazı arkadaşları fısıldaştı:
— Cevap veremedi…
— Hâlâ karar verememiş!
O gün Mergen sessiz kaldığı için kendini eksik hissetti.
Eve geldiğinde başı ağrıyordu.
Yalnız kalmak istedi ama kafasındaki sesler hiç susmuyordu.
Gece yıldızlara baktı.
Ve gözleri yavaşça kapandı…
Bir anda kendini yemyeşil bir ormanda buldu.
Ama bu orman çok farklıydı.
Kuşlar ötüyordu ama hiç ses çıkmıyordu.
Rüzgar esiyordu ama yapraklar sessizce kıpırdıyordu.
Ve tam karşısında Bilge Baba belirdi.
— Hoş geldin Sessiz Düşünceler Ormanı’na, dedi.
— Burada her şey düşünerek hareket eder.
— Burada konuşmak yasak mı? diye sordu Mergen.
— Hayır, ama önce dinlemek gerekir… sonra sessizce düşünmek… ve en son konuşmak.
Mergen ormanın derinliklerine yürüdü.
Ağaçların üstünde sorular asılıydı.
Birinde şunlar yazıyordu:
“Her sorunun cevabı hemen bulunmalı mıdır?”
Bir diğerinde:
“Sessizlik gerçekten boşluk mudur, yoksa dolu bir alan mıdır?”
Mergen oturdu, gözlerini kapattı.
İlk kez düşünmek için zamana sahipti.
Ve bu güzel bir şeydi.
O an aklına geldi:
— Ben bir ağaç olsaydım, çınar olmak isterdim.
— Çünkü hem güçlüdür, hem gölge verir, hem de sabırla büyür.
Bilge Baba yaklaştı.
— Sessizlik, düşünceleri büyütür Mergen.
— Gürültü içinde cevaplar karışır. Ama sessizlikte olgunlaşır.
Mergen defterini açtı.
Bugün sadece tek bir cümle yazdı:
“Bazen cevap, sessizliğin içinden çıkar.”
Ertesi gün okulda öğretmen tekrar sordu:
— Dün sorumuza cevap veremeyenler varsa, bugün paylaşabilir.
Mergen gülümsedi.
— Ben çınar olmak isterdim. Çünkü çınar, önce sessiz büyür. Sonra gölgesiyle herkese fayda sağlar.
Sınıf bir an durdu.
Ve sonra herkes alkışladı.
Ne Öğrendik?
• Mergen sınıfta neyi yanlış anladı?
• Defne neden farklı davranıyordu?
• Bilgelon’da Mergen neyi gördü?
• Gözlerimizle değil de kalbimizle bakmak ne demek?
• Sen bugün biri hakkında karar vermeden önce ne düşündün?