İyi bir İnsan olmanın yolculuğu, başkalarının takdirini kazanmak amacıyla yapılan davranışlarla değil, kişinin kendi içsel değer ve inançlarına sadık kalmasıyla şekillenir. Bu süreçte, dışsal motivasyonlardan ziyade içsel motivasyonların peşinden gitmek, bireyin özgün ve otantik bir yaşam sürmesini sağlar.
İçsel motivasyon, kişisel değerlerimize ve etik normlarımıza göre hareket etmemizi, başkalarına karşı empati ve şefkat göstermemizi teşvik eder. Bu tür bir yaklaşım, gerçek içsel tatmin ve mutluluk hissini besler, çünkü davranışlarımız kendi inançlarımızla uyum içindedir. İyi davranışlar sergilediğimizde, bu davranışlar doğal olarak içten gelen bir arzudan kaynaklanır ve bizi daha tatmin edici bir yaşam deneyimine yönlendirir.
Öte yandan, “desinler” için yaşamak, yani dışsal motivasyonlarla hareket etmek, kişinin özgünlüğünü ve bireyselliğini zayıflatır. Başkalarının onayını ve takdirini aramak, özsaygımızı ve karar verme süreçlerimizi dış faktörlere bağlı hale getirir. Bu durum, zamanla psikolojik bağımlılığa ve özgüven eksikliğine yol açar.
İyi bir insan olmanın temeli, kendi değerlerimize uygun davranışlar sergilemekten geçer. Bu, bizi içsel uyum ve bütünlük hissine kavuşturur ve ilişkilerimizde daha sağlıklı ve samimi dinamikler oluşturmamıza yardımcı olur. Kendi değerlerimize göre hareket etmek, ayrıca ilişkilerimizi daha anlamlı kılar ve psikolojik esenliğimizi artırır.
İyi bir insan olmak, kendi iç dünyamıza dönük bir keşif ve gelişim sürecidir. Bu süreçte, kendi değerlerimizi keşfetmek, bu değerlere göre hareket etmek ve gerçekten iyi hissetmek için başkalarının onayını aramaktan kaçınmak esastır. Gerçek mutluluk ve tatmin, içsel değerlerimizle uyumlu bir yaşam sürdüğümüzde elde edilir. Bu yolda ilerlerken, hem kendimizi hem de etrafımızdakileri daha iyi bir yere taşıma fırsatı buluruz.